خاطراتی از زندگی خانوادگی علامه جعفری
* فرزند علامه، همسر منوچهر صدوقی سها (مدرس حکمت اسلامی و وکیل دادگستری) از دقت نظر پدر برای انتخاب خواستگارهایشان میگوید و البته متذکر میشود که ایشان در نهایت حق انتخاب و آزادی عمل را به خودمان واگذار میکرد و خوشبختانه همه فرزندان ازدواجهای موفقی داشتهاند.
*فریده جعفری درباره روابط حسنه پدر و مادرش با یکدیگر میگوید و حتی زمانی که پدرشان در قضیهای مقصر هم نبودند، باز دست همسرشان را میبوسیدند و عذرخواهی میکردند!
*همیشه پدر به زندگی ما اشراف داشتند، جلساتی در منزل برگزار میکردند و ما را به دامادهایشان سفارش می کردند و آنها را به ما سفارش میکردند و این سفارشها خیلی در زندگی ما تأثیر داشت، گاهی که یک رکودی، خمودی و افسردگی در زندگی پیش میآمد با همسرمان خدمت پدر میرسیدیم، حاج آقا انرژی خاصی به ما میدادند و تا چند ماه زندگی بسیار عالی پیش میرفت، ایشان واقعاً پشتوانه ما بودند، پس از فوتشان این جای خالی را عمیق احساس کردیم
*علامه با بچه پنج ساله، پنج ساله رفتار میکردند، با بزرگسالان و دیگر اقشار سنی هم به مناسبت سن خودشان بودند، یادم میآید که پسرم در سیزده سالگی تصمیم گرفته بود که طلبه شود من نگران بودم که سنش کم است و هنوز پایهای که باید بسته شود را ندارد، بلافاصله پدر زنگ زدند و صدرا را نزد خود خواندند، پدر به صدرا گفتند که اول باید درس کلاسیک خود را بخوانی بعد برو حوزه، حوزه روحانی بیسواد نمیخواهد! تو بخواهی صحبت کنی باید درس خوانده باشی، خود حاج آقا آنچنان از فیزیک حرف میزدند که انگار صد سال درس فیزیک، شیمی و ریاضی خواندند، ایشان واقعاً مطالعه داشتند بعد دیگر فرزندم نظرش تغییر و قبول کرد، الان هم که خدا را شکر درس خوانده هستند.
*یادم میآید مسافرتی با ایشان بودیم یک جا پیاده شدیم، چیزی بخوریم، خانمهایی که حجاب رعایت نکرده بودند، پدر میگفت: دخترم میبینی چه وضعیتی شده از اینها دیگر ابن سینا، فارابی و ... دنیا نمیآید، زندگی عوض شده است دیگر ما عالمی و دانشمندی در این دوره نمیبینیم، چون خانمها بسترشان و مسیرشان عوض شده و آن حیاء و عفت از بین رفته است، این را قشنگ به خاطر دارم و واقعاً هم به وقوع پیوست همیشه هم خیلی تأکید میکردند که من دو چیز را به خانومها سفارش میکنم، اگر اینها را رعایت کنند من بهشت را به آنها تضمین میکنم یکی غیبت نکنند و دیگری عفت و پاکدامنیشان را حفظ کنند، من قول صد در صد بهشت را به آنها میدهم.
*من یادم میآمد زمان طاغوت که مدرسه میرفتیم و وضعیت هم خراب بود در آن محیط ها به هر حال ترجیح میدادیم، زیاد بیرون نرویم اما حاج آقا برای ما برنامه گردش میگذاشتند مثلاً میگفتند دخترها و پسرها جمعه هشت صبح باغ وحش قرار داریم، این موقع صبح را انتخاب میکردند تا دید ما از برخی افراد دور باشد .